Σκύλος ύποπτος για λύσσα, τι πρέπει να κάνουμε;

Η λύσσα είναι μια πολύ επικίνδυνη ασθένεια που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο μέσω του δαγκώματος ή της γρατσουνιάς ενός μολυσμένου ζώου. Για να διασφαλιστεί η έγκαιρη διάγνωση και ο έλεγχος της εξάπλωσης της λύσσας, η εξέταση σκύλων για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι έχουν μολυνθεί είναι ένα κρίσιμο βήμα. Γενικά, η εξέταση για λύσσα περιλαμβάνει κυρίως τη δοκιμή δειγμάτων σάλιου, αίματος, εγκεφαλονωτιαίου υγρού ή εγκεφαλικού ιστού ενός ζώου, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό εάν ένας σκύλος έχει μολυνθεί από τον ιό της λύσσας.

Εάν ένας ύποπτος μολυσμένος από λύσσα σκύλος δαγκώσει ένα άτομο ή άλλο ζώο, θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για να διασφαλιστεί η ασφάλεια. Η πρώτη σκέψη είναι να καθοριστεί εάν ο σκύλος έχει πράγματι λύσσα. Με τη δοκιμή του αίματος, του σάλιου και άλλων δειγμάτων του σκύλου, μπορεί να προσδιορίσει αποτελεσματικά εάν ο σκύλος έχει μολυνθεί από τον ιό της λύσσας. Φυσικά, εν αναμονή των αποτελεσμάτων των εξετάσεων, είναι επίσης απαραίτητο να τεθούν σε καραντίνα τα σκυλιά που είναι ύποπτα για μόλυνση. Προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση της λύσσας, ο τακτικός αντιλυσσικός εμβολιασμός των κατοικίδιων ζώων είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό προληπτικό μέτρο.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι διαφορετικές περιοχές και χώρες μπορεί να έχουν διαφορετικά πρωτόκολλα δοκιμών λύσσας, επομένως είναι απαραίτητο να ανταποκριθούμε στους τοπικούς κανονισμούς και πόρους για τον έλεγχο της εξάπλωσης της λύσσας στο μέγιστο δυνατό βαθμό για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας ανθρώπων και ζώων.